قبل از دین اسلام مردم به جای خدای یکتا، بت های بی جان را می پرستیدند.
مجسّمه هایی که نه می دیدند، نه می شنیدند، نه حرف می زدند و نه می توانستند کاری انجام دهند.
مردم نادان گمان می کردند که بت ها می توانند به آن ها در زندگی کمک کنند.
دوستی ها کم بود و دشمنی ها بسیار؛
ظلم و زورگویی، همه جا را پر کرده بود.
گروه هایی از مردم به کوچک ترین بهانه ای با هم می جنگیدند.
مردم یکدیگر را با نام های زشت صدا می زدند و به حقوق دیگران احترام نمی گذاشتند.